“หญิง ครองขวัญ” ครูสอนภาษาอังกฤษ ที่ท้าทายตัวเข้าสู่อีกบทบาทที่ท้าทาย ก้าวข้ามคำพูดของคนอื่นจนมาเป็นผู้หญิงที่เป็นผู้ตัดสินฟุตบอลชายได้สำเร็จ ซึ่งทางเดินที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ และด้วยความไม่ยอมแพ้ทำให้เธอก้าวมาอีกขั้นในการพัฒนาตัวเอง
จากคำพูดของคนอื่นและคำบุลลี่ เป็นแรงผลักดันให้ หญิง ครองขวัญ สาขา หันเหจากครูภาษาอังกฤษ สู่การเป็นผู้ตัดสินฟุตบอลและฟุตซอล
“คำว่าวิ่งได้ถึง 10 นาทีหรือเปล่ามันเป็นเหมือนกับการได้การพัฒนาตัวเอง ก้าวข้ามคำพูดของคนเหล่านั้น”
“เรียนจบสายครูมาค่ะ จบครูภาษาอังกฤษค่ะแต่ไม่ชอบก็เลยมาเดินเส้นทางสายนี้ค่ะที่เริ่มจริงจังก็ประมาณปีกว่ากว่า ถึงเริ่มเดินสาย”
ทำไมถึงมาเป็นผู้ตัดสินฟุตบอลได้
มีเพื่อนผู้หญิงเป็นผู้ตัดสินสมาคมค่ะ ก็มีโอกาสได้ไปดูเค้าตัดสินก็รู้สึกว่าเท่จังเลยอยากลองเป็นบ้าง ก็เลยเริ่มไปอบรม ตอนแรกเริ่มจากที่มหาลัยค่ะแต่ด้วยความที่เราไม่ได้เรียนครูพละก็จะไปขอกับอาจารย์ว่าถ้าอาจารย์มีอบรมหนูขอเข้าร่วมด้วยได้ไหมคะอาจารย์ก็สนับสนุน
แสดงว่ามีความชอบฟุตบอลเป็นพื้นฐานอยู่แล้วหรือเปล่า
ตอนแรกไม่ชอบค่ะ เป็นผู้ตัดสินฟุตบอลมีทั้งเสียงเชียร์และเสียงด่ากรรมการ แต่ทำไมเพื่อนยังทำหน้าที่ตรงนั้นเค้ารู้สึกอะไรเค้าเป็นยังไงก็เลยอยากลอง
สุดท้ายก็ไปอบรมเรื่อยๆ จนได้มาเป่าจริง จำแมตช์แรกของเราได้ไหม ความรู้สึกเป็นยังไง
มีทั้งตื่นเต้นคือตอนนั้นถามว่าพร้อมไหมร้อยเปอร์เซ็นต์ก็บอกว่าไม่พร้อมแต่อาจารย์บอกว่าถ้าไม่ลองแมตช์แรกก็จะไม่มีแมตช์ต่อไปก็เลยลงเลยค่ะ
สิ่งที่ผู้ตัดสินทุกคนต้องมีเลยก็คือกฎกติกาเราต้องแม่นมากต้องอัพเดทตัดกติกาตลอดเวลา แต่เหนือสิ่งอื่นใดนอกจากกติกาก็คือสภาพร่างกาย การเตรียมร่างกายให้พร้อมเพราะว่านักฟุตบอลแข็งแรงเท่าไหร่กรรมการก็ต้องยิ่งกว่านั้นค่ะ
มันจะมีความยากของผู้ตัดสินผู้หญิงนิดนึงคือเราต้องไปควบคุมผู้ชายจำนวนเยอะเค้าจะฟังไหม กังวลหรือเปล่า
ตอนแรกก็กังวลนะคะแต่เราก็ทำตามหน้าที่ของเรา เห็นยังไงก็ตัดสินไปอย่างนั้น ทุกครั้งที่เราเป่านกหวีดออกไปเราต้องมีคำตอบไว้ตอบเขา
นอกสนามเราอาจจะเป็นผู้หญิง เราจะเด็กแต่ถ้าเราลงไปใส่เสื้อแล้ว เราคือผู้ตัดสิน
ใช่ค่ะแล้วก็เหมือนเป็นอาจารย์คนหนึ่งเลย นักฟุตบอลต้องฟัง ความรู้สึกเวลาได้ทำหน้าที่ของเรามันทำให้เราไม่ได้ยินเสียงรอบข้างว่าเค้าด่าอะไร เราก็ทำหน้าที่ของเราไปคนที่ชอบความถูกต้องก็มีเยอะ ไม่ต้องสนใจ มันก็ต้องมีทั้งความรู้สึกกดดันรวมทั้งความรู้สึกภาคภูมิใจในเวลาเดียวกันคือเวลาที่เราได้ลงไปทำหน้าที่ไม่ใช่มีแค่กติกาอยู่ในมือเราต้องแบบมีองค์ประกอบหลายหลายอย่าง กว่าจะมายืนตรงนั้นได้
อย่างว่าผู้ตัดสินต่อให้ตัดสินดียังไงก็ไม่มีคนจำหรอกในโลกนี้ มีผู้ตัดสินดังๆ น้อยมากแต่ว่ามีนักฟุตบอลดังๆ เยอะแยะทำไมเราเลือกที่จะอยู่ในจุดที่แบบมันไม่มีคนเห็น
เค้าเรียกว่าการทำหน้าที่ปิดทองหลังพระเราคอยควบคุมเกมให้มันอยู่ในกฎระเบียบ
การเป็นผู้ตัดสินเนี่ยไม่ได้เด่นไม่ดังไม่มีคนสนใจทำดีเสมอตัวทำชั่วคนว่าทำไมถึงทำให้เราอยากทำอยู่และมีความสุขยังไง
ความสุขก็คือได้เห็นพัฒนาการของตัวเองเราทำในสิ่งที่เราไม่เคยทำมาก่อนความรู้สึกดีเวลาเห็นแต่ละแมตช์มันผ่านไปรู้สึกว่าเราก็ทำได้เหมือนกันนะ
ขอบคุณข้อมูลจาก Spring News
